De Heilige lijn - Mabel
Wat wordt er precies bedoeld met de heilige lijn? Het is een vraag die zelfs bij doorgewinterde vrijmetselaren nog steeds naar boven komt. Op een of andere manier blijkt de heilige graal qua begrip beter te blijven hangen dan de heilige lijn. Komt dat door de invloed van de Christelijke traditie waarmee de kelk wordt bedoeld waarin het bloed van Jezus werd opgevangen? Denk ook aan de graallegende van koning Arthur en de zoektocht naar de steen der wijzen, die verwijzen naar iets tastbaars als een relikwie, zichtbaar en toch ook ongrijpbaar.
Maar wat is de heilige lijn dan?
Kort gezegd kun je de heilige lijn terugvinden in de tempel. Als je de tempel binnentreedt dan laat je het wereldse achter je en richt je je naar het oosten alwaar het altaar zich bevindt. Daar begint al de symboliek, want het altaar is iets dat verheft oftewel omhoog brengt, net zoals een tafel inherent hetzelfde beoogt. Denk aan het oosten als de plek waar de zon opkomt. Dus als wij de tempel betreden dan komen wij binnen met een verlangen om te mogen ervaren dat wij als mens meer zijn dan een wezen dat leeft volgens zijn instincten en impulsen. We zijn als het ware op zoek naar ons hogere Zelf, wat dat dan ook moge betekenen.
Elk punt in de tempel vertegenwoordigt een kracht, die de mens in zichzelf kan herkennen. Dat zijn krachten die zich aan weerszijden van het middenpad bevinden.
Het gaat om het voelen, de wil, het denken en het handelen. Het zijn bewegingen in ons die zich afwisselend qua volgorde en kracht manifesteren.
Warm voelen leidt tot liefdevol denken. Sterk willen leidt tot liefdevol handelen. Zuiver denken leidt tot besef van het levensmysterie. Volhardend toegewijd handelen leidt tot nadering van het levensmysterie.
Als wij deze krachten gaan onderkennen in onszelf en wij zijn bereid om deze krachten zo zuiver mogelijk in ons leven werkzaam te laten zijn, opdat wij als mens niet louter voor onszelf willen leven, maar ons vooral willen inzetten voor het heil van anderen dan ontstaat er ook een vorm van waakzaamheid waarbij wij ons zeer bewust zijn van onze kwetsbaarheid, omdat de tegenkrachten en verleidingen maar al te groot zijn waardoor we zouden kunnen terugvallen in oude patronen. Met andere woorden het is niet zo eenvoudig om voortdurend het goede te doen en ons niet te laten afleiden door weinig verheffende tv-programma’s, roddels en al het wereldse gebeuren om ons heen. We zijn ook gewoon mens!
Innerlijke drang
Juist daarom worden mensen lid van een Orde, een kerkgenootschap, verdiepen we ons in andere tradities en zoeken we naar zingeving van ons bestaan. Iets in ons voelt die roep oftewel een innerlijke drang om die innerlijke vonk aan te wakkeren tot een vlam, die we het innerlijk Licht noemen.
In kabbalistische zin gaat het ook om een balans vinden tussen het gevende en ontvangende principe, die worden aangeduid als de rechterlijn en de linkerlijn van de levensboom. De middellijn van de levensboom is de heilige lijn die gericht is op het domein van Kether: de kroon.
De orde van Weefsters benoemt de balans tussen het zuiver denken en warm voelen.
Dus als je de tempel ziet als het heilige mechanisme in jezelf en je je richt op dat wat jou een beter mens maakt dan begeef je je dus op de heilige lijn.
Ben je in contact met je intuïtie dan ben je op de heilige lijn.
Als je eerlijk en oprecht je leven leidt en je niet alleen voor je eigen genot leeft maar ook omkijkt naar je medemens dan beweeg je je op de heilige lijn.
Het krachtenspel kun je het spel van het ego noemen. Niks mis mee, want we hebben het ego nodig, want het is ons instrumentarium om ons te manifesteren in de wereld. Maar het gaat er natuurlijk wel om deze krachten zelf te besturen en in te zetten. Niet om slaaf te zijn van het egomechanisme. Dus daar komt waakzaamheid om de hoek kijken. Wanneer voelen we ons innerlijk Licht schijnen en wanneer wordt het vlammetje lager? Vanuit welke wil handelen we? Wat willen we echt uit het leven halen? Wat hebben wij te brengen? Wat brengen wij tot uiting met ons leven?
Hoe ervaren wij de heilige lijn in ons leven?
De heilige lijn is geen vast punt, het is een bewegen voorwaarts en omhoog. Het is als sprietlopen. Je wankelt vaak en snel rennen lijkt onmogelijk. Maar ben je je er eenmaal van bewust dan neem je opeens ook veel meer waar. Dan krijgt tijd een andere dimensie en wordt liefde een bron van onlosmakelijk geluk.
Het zal voor elk mens anders zijn en toch ook zo herkenbaar, want wij zijn niet los van elkaar. Dan zullen we ongeacht de omstandigheden het innerlijk licht van de ander herkennen en niet alleen dat. We zullen het eeuwig Licht in al het leven zien en dat maakt alle verschil.
Vanuit ons jaarthema de heilige lijn gaat onze voorjaarsbijeenkomst over
Kundalini ontwaken, de innerlijke zoektocht naar de heilige graal.