Werner beschrijft zijn innerlijke reizen. De flaptekst meldt over die reizen: `Na zijn pensionering raakt hij spontaan steeds weer in een sublieme staat van bewustzijn. Ruimte en tijd bestaan dan niet meer en hij geniet de gelukzaligheid van het “één zijn” met de hele kosmos in staten die vergelijkbaar zijn met de beschrijvingen van bijna-dood ervaringen’
Het onder-woorden-brengen van dit soort ervaringen vergt het uiterste van de taalvermogens van de auteur. Vaak verdwaalt zo’n auteur dan ook in zijn eigen taal. Hij rekt dan de grenzen van het taalvermogen zodanig op, dat het resultaat voor de lezer nauwelijks meer te volgen is. De tekst verwordt dan tot een in zichzelf opgesloten verhaal dat, uiteindelijk, alleen toegankelijk is voor de schrijver zelf.
Werner heeft echter een achtergrond waarin de vaardigheid van het duidelijk en helder formuleren een centrale rol speelt. En daarvan plukt de lezer van het onderhavige boek de rijpe vruchten. Auteur spreekt duidelijke taal en daarmee maakt hij zijn materie toegankelijk en doorzichtig voor zijn lezers. Een enorme prestatie, voorwaar!
De gemiddelde werkelijkheidsbeleving komt tegenwoordig nu eenmaal grotendeels tot stand via het jargon van de natuurwetenschappen. En dat jargon, die taal, beheerst Werner; hij kan daarmee spelen en haar aanwenden om uitdrukking te geven aan wat hij te melden heeft.
De natuurwetenschappelijke feiten brengt hij dan ook niet in stelling tégen zijn éénheidservaringen, maar hij legt ze voor ter ondersteuning en verheldering van die ervaringen. En dat is verhelderend, zeker voor een lezer die deze ervaringen niet kent.
`In de daaropvolgende periode de “sluimertoestand” emaneert de Geest-Materie als een eenheid van het man-vrouw-principe, als een androgyne godheid, als LOGOS-LOGAINA’, meldt Werner’. (…) ‘Het mannelijke oerprincipe maakt de vorm, levert de blauwdruk voor de schepping van het universum, met inbegrip van de wetten van de fysica en de natuur. Het vrouwelijk oerprincipe vult dit ontwerp met materie en maakt het op die manier zichtbaar. Onze vergankelijke wereld kan alleen ontstaan door de samenwerking tussen de mannelijke en vrouwelijke oorspronkelijke principes.
In de traditionele terminologie wordt ten onrechte gezegd dat de LOGOS (alléén) het universum -schiep-. (…) Het pulserende hart geeft aan dat de aarde als een organisme moet worden beschouwd: moedergodin, de “Grote Moeder”, die het leven op aarde mogelijk maakt door haar energie. Het moet ons ervan bewust maken dat de manifestatie van alle zichtbare aardse dingen gebaseerd is op materie. Het leven op aarde heeft de Moeder nodig (“mater” in het Latijn), heeft. mater(ie) nodig, net zoals het de Vader nodig heeft.
Auteur: Helmut W. Werner
Titel: Logaina. De vergeten vrouwelijke Oerkracht Een reisverslag
Uitgeverij: Marcel Baatsen, MraCle * Uitgeverij
Uitgave: 2020, gebruikte tekst 2022 (2e dr.) Papieren kaft, 11 x 18 cm, 208 bladzijden
ISBN: 9789083014210
Prijs: 14,95 euro